Największy występujący w środowisku naturalnym pogromca szczurów wodnych (również w typowym dla siebie środowisku) |
Szczur wodny , właśc. karczownik ziemnowodny, polnik ziemnowodny ( Arvicola amphibius ) - gatunek gryzonia z podrodziny karczowników w rodzinie chomikowatych. Zamieszkuje brzegi wód Europy oraz północnej i środkowej Azji. Spotykany jest nad wodami, a także na łąkach i polach uprawnych, w lasach oraz w sadach. Karczownik ziemnowodny jest wszystkożercą. Żywi się zarówno pokarmem roślinnym, w tym podziemnymi częściami roślin, ale także małymi kręgowcami. Poluje na małe ryby, mięczaki i owady. Magazynuje zapasy pokarmu. Jest uznawany za szkodnika upraw rolniczych. Podgryza korzenie drzew owocowych i leśnych.
Określenie „szczur wodny” odgrywa istotną rolę w słowniku inwektyw Majora . Nie jest do końca wyjaśnione co może ono oznaczać ani w jakim konkretnym kontekście się go używa, ma jednak potężną siłę i plasuje się wysoko w rankingu obelg. Pada najczęściej podczas zażartych kłótni, przede wszystkim w kierunku Knura , nieco rzadziej w stronę bandyckich widzów. Szanse na użycie go znacząco zwiększają się podczas nitrofaz Wojtusia.
Teoria o tym, jakoby Major przyswoił ten epitet podczas pobytu w jednym z zakładów karnych brzmi zupełnie nieprawdopodobnie, nie przystaje bowiem ono do więziennego słownika grypserów, nigdy ponadto nie spotkano się z użyciem go przez kogoś innego niż Suchodolski. To niewulgarne przezwisko odnoszące się do gatunku niegroźnego gryzonia może więc pochodzić z czasów dzieciństwa czy młodości Wojciecha; z racji, że jest ono używane naturalnie i bez zastanowienia być może inwektywa ta powstała i używana była jedynie w rodzinie państwa Suchodolskich bądź w domu dziadków Majora, w którym ten się wychowywał.