Przypowieść o ojcu i synie – opowieść satyryczno-moralizatorska o zabarwieniu religijnym, wygłoszona przez Krzysztofa Kononowicza.

Przypowieść została wygłoszona przez Krzysztofa Kononowicza dnia 15 grudnia 2017 na tyłach domku drewnianego. Nawiązywała ona do dwóch lewych rączek jego lokatora – Wojciecha Suchodolskiego, który nic nie potrafił i w niczym nie pomagał. Gospodarz, ubrany w gustowną kufajkę, ciskał gromy na niego i na leniwych Białostoczan. Wszystko to było pokłosiem porannych awantur o smażenie kiełbasy i o krzanik. Struś otrzymał to, na co zasłużył, gdyż Biblia powiada: „Ten, kto wiatr sieje, burzę zbiera” (Oz 8,7). Deklamację Knurowicza nagrano na filmie pt. Krzysiek zły na Majora.

Przypowieść opowiada o synu, który poszedł do seminarium kształcić się na księdza. Jednak przez niemoralne zachowanie – hulanie na kurwy – został wydalony. Po powrocie do domu ojciec pyta się go, czego się nauczył po łacinie. Kiedy wiedział już wszystko, pokazał synowi stojące widły (widła), furę świńskiego gnoju (furantus), buty gumowce (butantus) i kazał mu zapierdalać, a sam ojciec siedział i patrzył, jak pierworodny napierdala gnój widłami.

Poniższy obraz przedstawia rodzicielską miłość Krzysztofa do Wojciecha. Autor nieznany.