Język słowiańsko-mitomański – język z grupy zachodniosłowiańskiej, którego jedynym znanym użytkownikiem jest Krzysztof Kononowicz.
Kononowicz używa tego języka, gdy zwraca się w filmach do Rosjan1) lub do Ukraińców2). Jest to w istocie język polski (lub bombaski w dialekcie warmiańskim) z nieudolnie naśladowanym wschodnim akcentem i dodatkiem sylab pochodzących z tamtejszych języków (np. Ю - „ju”) dorzucanych losowo. Rzadziej stosowane w nim są rzeczywiście istniejące słowa, na przykład „spasiba”, „zdrastwujtie”. Leksyka na ogół pochodzi z języka białoruskiego, który pod tym kątem jest zbieżny z polskim.
Odleżynowicz wypowiadając się w tym języku wydaje się święcie przekonany, że rzeczywiście posługuje się rosyjskim/ukraińskim, albo że inni w to uwierzą.
Język polski | Język słowiańsko-mitomański |
kochany | коханый (kachanyj) |
morderca | мордэрцаю (mordercaju) |
państwo | панство (panstwo) |
pomyślność | помысьлность (pamyślność) |
współczuję | вспóлчую (współczuju) |
bardzo | очын (oczyn) |
współpracować | вспóлпрацавть (współpracawać) |
porozumienie | порозумленние (parazumliennie) |
gaz | хаз (haz) |
wąchaj | ванхай (wanhaj) |
przyjemny | приемный (pryjemnyj) |
środek (oburzający) | лэкарство (lekarstwo) |
strzelać | стралать (stralać) |